Μετά την καταιγίδα....

Εδώ και αρκετές μέρες ήμουν πολύ στενοχωρημένη με ένα πρόβλημα υγείας του γιου μου.
Χωρίς να πονάει με μόνο σύμπτωμα πρήξιμο και πύον...

Πήγαμε στον οδοντίατρο, πήρε αντιβίωση, έκανε πανοραμική αλλά και πάλι δεν είδαμε κάποιο αποτέλεσμα.

Πέρασαν οι μέρες και το πρόβλημα παρέμενε.

Μου ήρθε η ιδέα να πάμε σε γναθοχειρουργό.

Μόλις είδε την πανοραμική είπε ότι ο φρονιμίτης είχε κάνει κύστη, τρύπησε το ιγμόρειο και ίσως και το οπτικό νεύρο και να κάνουμε αξονική.

Η εγχείρηση θα διαρκέσει αρκετές ώρες και ίσως χρειαστεί και δεύτερη.

Φαντάζεστε πώς ήμουν!!

Τελικά έγινε η εγχείρηση, το οπτικό νεύρο δεν έχει πειραχτεί, πήγαν όλα καλά.

Ο γιατρός είπε ότι είκοσι χρόνια δεν είχε δει κάτι τέτοιο.

Είμαι πολύ χαρούμενη που πήγαν όλα καλά.

Οι γιατροί ήταν πολύ καλοί, οι νοσοκόμες πρόθυμες και το νοσοκομείο πολύ καθαρό.

Να σας πω την αλήθεια δεν τα περίμενα όλα αυτά γιατί άλλες εμπειρίες είχα από τα δημόσια νοσοκομεία.
Την ημέρα που έμαθα ότι θα βγει από το νοσοκομείο πήρα τη φωτογραφική μηχανή και έβγαλα φωτογραφίες.
Τα έβλεπα όλα όμορφα.

Η παλαιά είσοδος του νοσοκομείου...

Η νέα είσοδος....

Το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα...

Ένα όμορφο βιτρώ στο χώρο αναμονής....

λεπτομέρεια....

ψηφιδωτό από μια νοσηλεύτρια...

Αυτό το αφήνω ασχολίαστο γιατί "μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις"...

ψηφιδωτό του ευαγγελιστή Λουκά...

...το Μέγαρο Μουσικής...

Δεν έχω προλάβει να περάσω από τα σπιτάκια σας, αλλά θα το κάνω σύντομα για να δω τι έχω χάσει.
Να είστε όλοι καλά και να τα βλέπετε όλα θετικά και με αισιοδοξία!!!